ဝိညာဥ္​ကိုယ္​ရံ​ေတာ္​

❤❤❤❤❤❤ဝိညာဥ္​ကိုယ္​ရံ​ေတာ္​၂❤❤❤❤❤❤❤❤❤
ငွက္​က​ေလးမ်ားသည္​အိပ္​တန္​းတက္​​ေတးဆို​ေနၾကၿပီျဖစ္​သည္​​ေနမင္​းႀကီးကတစ္​အိအိနဲ႔ကမာၻတစ္​ဖက္​ျခမ္​းကိုတစ္​​ေရြ႔​ေရြ႔နဲ႔ထြက္​ခြာစျပဳလာ​ေပသည္​။အခန္​းတံခါး​ေခါက္​သံ​ေဒါက္​ခနဲၾကားလိုက္​ရသည္​​ေဆာင္​းႏွင္​းသူအဖို႔​ေတာ့တံခါး​ေခါက္​သံကမိုးႀကိဳးပစ္​သံထက္​ပို
ၿပီး​ေၾကာက္​ရြံ႔​ေနမိ​ေန​ေတာ့သည္​။
"အန္​တီ​ေဆးထိုးဖို႔လာတာပါ"
မ်က္​ႏွာျပံဳးစိစိနဲ႔လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​၏အသံ​ေဘးမွသူနာျပဳလည္​းပါသည္​။
"ဟုတ္​ကဲ့​ေဒါက္​တာ​ေစာင္​့​ေနတာပါ"
ျပန္​​ေျပာလိုက္​​ေသာ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏အ​ေမအသံ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူက​ေတာ့​ေဘးတစ္​ဖက္​ကို​ေစာင္​းထားသည္​။​ေနာက္​ၿပီးသူ႔ဆီမွဟင္​့ခနဲ႐ႈိက္​သံတစ္​ခ်ိဳ႕ကိုၾကားလိုက္​သည္​။​လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​လည္​း
"မ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူဘာျဖစ္​လို႔လဲ"
​ေျပာ​ေျပာဆိုဆိုပင္​သြားၾကည္​့လိုက္​သည္​။ယုန္​က​ေလးတစ္​​ေကာင္​ကို​ေၾကာက္​လန္​႔​ေန​ေသာ​ေကာင္​မ​ေလးငိုတာ​ေတာင္​အသံမထြက္​​ေအာင္​ႀကိဳတ္​ငို​ေန​ေသာ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ
"ဟဟဘာျဖစ္​တာလဲဗ်​ေအာင္​့လို႔လား"
ငိုသံပါႀကီးနဲ႔
"ဆရာကြၽန္​မကို​ေျဖး​ေျဖးထိုးပါ​ေနာ္​​ေၾကာက္​လို႔"
႐ုတ္​တစ္​ရက္​သူမ​ကြၽန္​​ေတာ္​့လက္​ကိုကိုင္​လိုက္​ၿပီးသနားစဖြယ္​​ေတာင္​းပန္​လာသည္​လက္​က​ေလး​ေတြက​ေအးစက္​လို႔
"သမီးကလည္​းက​ေလးၾက​ေရာမနာပါဘူးသမီးရယ္​့"
လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​မွာသနားလည္​းသနားသူ႔စိတ္​ထဲမွာတစ္​မ်ိဳးႀကီးျဖစ္​သြားသည္​။
"ကြၽန္​​ေတာ္​​ေဆးထိုးမွာမဟုတ္​ပါဘူးဟိုဆရာမကို​ေျပာသူထိုးမွာ"
"႐ွင္​"
သူနာျပဳဆရာမကျပံဳးျပလိုက္​သည္​။လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​၏လက္​ကို​ေတာ့မလႊတ္​​ေသး​ေပက်စ္​က်စ္​ပါ​ေအာင္​ဆုပ္​ထားသည္​။
"ကဲစိတ္​ကို​ေလ်ာ့ထ​ား​ေနာ္​"
သူနာျပဳဆရာမက​ေဆးထိုးအပ္​ျဖင္​့ထိုးလိုက္​​ေသာအခါလြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​ကိုဆုပ္​ထား​ေသာ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏လက္​မွာပိုၿပီးတင္​းက်ပ္​လာ
ၿပီး​ေဆာင္​းႏွင္​းသူမွာမ်က္​စိကိုစံုမိႈတ္​ကာ​ေန​ေတာ့သည္​။လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​မွာငိုအားထက္​ရယ္​အားသန္​ကာ​ဘာ​ေျပာရမွန္​းမသိျပံဳးသာ​ေန​ေတာ့သည္​။
"ကဲမ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူၿပီးၿပီ​ေလ"
သူမမ်က္​လံုးဖြင္​့ကာလြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​ကိုၾကည္​့လိုက္​ၿပီးသူမ၏မ်က္​ႏွာတစ္​ခုလံုးပန္​း​ေရာင္​​ေသြးဖုန္​းလႊမ္​းသြား​ေတာ့သည္​။
"ဆရာဘာျပံဳး​ေနတာလဲကြၽန္​မနာတာကို​ေပ်ာ္​​ေနတာလား"
"မဟုတ္​ပါဘူးဗ်ာကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုယ္​ကိုက​ေလးအထူးကုလားလို႔​ေတြးမိလို႔ပါ"
"႐ွင္​.."
"အန္​တီခြင္​့ျပဳပါဦး"
လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​မွာ​ေျပာင္​စပ္​စပ္​မ်က္​ႏွာျဖင္​့စကားကိုခႏြဲ႔ခဲ့ကာအျမန္​ထြက္​သြားသည္​။​ေဆာင္​းႏွင္​းသူမွာပါးစပ္​အ​ေဟာင္​းသားႏွင္​့​ေျပာခဲ့​ေသာစကားကိုစဥ္​းစား​ေနသည္​။ထိုစဥ္​
"သမီး​ေရ​ေသာက္​မလား"
သူ႔အ​ေမ၏အ​ေျပာကို​ေဆာင္​းႏွင္​းသူမွ
"​ေသာက္​ဘူးဘယ္​​ေတာ့မွမ​ေသာက္​ဘူး"
ဆိုကာ​ေစာင္​ကို​ေခါင္​းၿမီးျခံဳၿပီးဘာမွမ​ေျပာ​ေတာ့ပဲလွဲအိပ္​​ေနလိုက္​သည္​။
"သမီးကလည္​းကြယ္​​ေဒါက္​တာကခင္​လို႔စသြားတာပါ"
​ေဆာင္​းႏွင္​းသူဘာမွမတုန္​႔ျပန္​ပဲ​ေျပာင္​စပ္​စပ္​လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​၏မ​်က္​ႏွာကိုျမင္​​ေယာင္​ရင္​း​ေဒါသျဖစ္​​ေန​ေတာ့သည္​။
လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​မွာနား​ေနခန္​းထဲတြင္​​ေနရင္​းတစ္​​ေယာက္​ထဲျပံဳး​ေနသည္​​ေ႐ွ႕မွသူ႔သူငယ္​ခ်င္​း​ေရာက္​လာတာကိုမသိလိုက္​​ေခ်။
"​ေဟ့​ေကာင္​လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​ဘာျဖစ္​​ေနတာလဲ"
"ဪ...မင္​းဘယ္​တုန္​းက​ေရာက္​​ေနတာလဲ"
"ဟင္​...ဘယ္​တုန္​းက​ေရာက္​​ေနတာလဲဟုတ္​လားမင္​းကို​ေခၚ​ေနတာ​ေလၾကာ​ေပါ့မဟုတ္​မွလြဲ​ေရာမင္​းရည္​းစား​ေတြ႔ၿပီလား"
"ဟာ..မင္​းကလည္​းမဟုတ္​ပါဘူးကြ"
"ဟားဟားမယံုပါကြာမင္​းဒီလိုမ်က္​ႏွာ​ေပါက္​မ်ိဳးငါသိတယ္​"
"မင္​းကလည္​း​ေႁမြ​ေႁမြခ်င္​း​ေျချမင္​တယ္​​ေပါ့"
"​ေအး​ေပါ့ကြာဒါ​ေပမယ္​့မင္​း​ေနာက္​မက်​ေစနဲ႔​ေနာ္​​ေနာက္​က်ရင္​စနၵားယားတီးရမယ္​"
"ဘာလဲကြမင္းစနၵယားက"
"မင္​းကလည္​းရိမ္​မိုးရယ္​့​ေကာင္​မ​ေလးသီခ်င္​းထဲကလို​ေလ​ေအာင္​ရဲလင္​းအျဖစ္​မ်ိဳး​ေပါ့ကြ"
"ဟားဟား...မင္​းသိပ္​​ေနာက္​ပဲ"
လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​လည္​းတစ္​ခါမွမိန္​းက​ေလး​ေတြနဲ႔​ေတြ႔ရင္​မလႈပ္​႐ွားခဲ့ဖူး​ေသာရင္​ခုန္​စံအတိမ္​အနက္​ကိုသူခုခံစား​ေနရ​ေပသည္​။သူ႔ကိုငါခ်စ္​​ေနမိၿပီလားစိတ္​ထဲတြက္​မသဲမကြဲျဖစ္​​ေန​ေပသည္​။ည၏မီးအလင္​း​ေရာင္​​ေအာက္​မွာ​ေတာ့လမင္​းႀကီးကမသာႏိုင္​ပံတိမ္​မဲ​ေတြဖံုးလို႔.....။
*****************************************************
လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​၏ရင္​ဘက္​ကိုတစ္​ကယ္​လႈပ္​႐ွားသြား​ေစတာ​ေတာ့​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ​ေဆးရံုကဆင္​းလို႔ရၿပီဆိုတာပါပဲသူ​ေကာ္​ရစ္​တာ​A3အခန္​း၏​ေ႐ွ႕တြင္​​ေတြ​ေဝစြာျဖင္​့ရပ္​​ေနသည္​။တစ္​ခါမွလူနာ​ေနျပန္​​ေကာင္​း၍​ေဆးရံုမွဆင္​းလ်ွင္​ဤသို႔မျဖစ္​ဖူး​ေပဝမ္​းသာမႈသာျဖစ္​ဖူးသည္​။ခု​ေတာ့အဲလိုမဟုတ္​တစ္​ခုခုကိုဝမ္​းနည္​းသလိုျဖစ္​​ေနမိ၏သူမ​ေျပာပဲတစ္​ျခားလူပဲ​ေျပာခိုင္​းရမလားစိတ္​ပူ​ေနစဥ္​သူ၏သူငယ္​ခ်င္​း၏​ေခၚသံကိုၾကားလိုက္​ရသည္​။
"​ေဟ့လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​"
သူဘာမွမ​ေျပာၾကားသည္​ဟုသူ၏သူငယ္​ခ်င္​းသိ​ေအာင္​​ေမး​ေငါ့ျပလိုက္​သည္​။သူ႔သူငယ္​ခ်င္​းမွ
"​ေဟ့​ေကာင္​စနၵယား"
ဟု​ေျပာလိုက္​ကာလက္​မွလည္​းစနၵယားတီးဟန္​လုပ္​ျပလိုက္​သည္​။
လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​လည္​းမထူး​ေတာ့ပါဘူးဟုဆိုကာအခန္​းတံခါးကို​ေခါက္​၍ဖြင္​့ဝင္​လိုက္​သည္​။သူ႔ဘက္​ကို​ေဆာင္​းႏွင္​းသူတစ္​ခ်က္​လွည္​့
ၾကည္​့လိုက္​သည္​​ေနာက္​ၿပီးသူထိုင္​ျမဲပင္​ထိုင္​​ေနလိုက္​သည္​။
"အန္​တီ​မ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ​ေဆးရံုကဒီ​ေန႔ပဲဆင္​းလို႔ရပါၿပီ"
မထြက္​ခ်င္​သလိုထြက္​ခ်င္​သလိုလိုလည္​​ေခ်ာင္​း၌တစ္​ဆို႔ုၿပီးမွထြက္​လာသည္​။​ေဆာင္​းႏွင္​းသူက​ေတာ့ျပံဳး​လို႔လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​၏စိတ္​ထဲမွာ​ေတာ့....
"အမယ္​ျပံဳးလို႔သူကငါ့ကိုကလဲ့စား​ေခ်တာ​ေနမွာ"
ဟုက​ေလးအ​ေတြးဆန္​ဆန္​စိတ္​ထဲမွာခနဲ႔ၿပီး​ေတြးလိုက္​သည္​။
"ဟယ္​ဝမ္​းသာလိုက္​တာဆရာရယ္​"
​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏အ​ေမ​ေျပာ​ေသာစကားမွာသူ႔ရင္​ထဲကခံစားခ်က္​ကိုသိ၍​ေလွာင္​​ေျပာင္​​ေျပာဆိုလိုက္​သလိုခံစား​ေနရသည္​။
"မ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ​ေန​ေကာင္​းပါတယ္​​ေနာ္​"
က​ေလးတစ္​​ေယာက္​လိုပဲပါးစပ္​ထဲတြင္​ခ်ိဳခ်ဥ္​​ေလးကိုငံုထား၍ျပန္​​ေျပာလိုက္​သည္​။
"ဟုတ္​ကဲ့​ေဒါက္​တာ"
​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏အ​ေမကၾကားျဖတ္​၍ဝင္​​ေျပာလိုက္​သည္​။
"သမီး​ေဒါက္​တာနဲ႔စကား​ေျပာၿပီးက်န္​ခဲ့ဦးအ​ေမပိုက္​ဆံ႐ွင္​းလိုက္​ဦးမယ္​"
​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏အ​ေမမွာခပ္​သုတ္​သုတ္​ထြက္​သြားသည္​လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​လည္​းမထူးဇတ္​ခင္​း​ေခ်ၿပီ။
"မ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ​ေပ်ာ္​​ေနလားဟင္​"
"​ေဒါက္​တာကလည္​း​ေပ်ာ္​တာ​ေပါ့အိမ္​ျပန္​ရ​ေတာ့မွာကို"
"ကြၽန္​​ေတာ္​​ေတာ့မ​ေပ်ာ္​ႏိုင္​ဘူးဗ်ာ"
"ဟင္​....ဆရာကကြၽန္​မ​ေန​ေကာင္​းတာကိုမ​ေပ်ာ္​ဘူး​ေပါ့"
"အဲလိုသ​ေဘာမဟုတ္​​ဘူး​ေလအဲလိုမဟုတ္​ပါဘူး"
"ဒါဆိုဘာလဲ"
"႐ွင္​း႐ွင္​းပဲ​ေျပာမယ္​​ေနာ္​ကြၽန္​​ေတာ္​မ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူကိုမ​ေတြ႔ရရင္​​မ​ေနတက္​​ေတာ့ဘူး"
"အမယ္​​ေဒါက္​တာ့စကားကအဆန္​းပါလား"
"ဆန္​းဆိုကြၽန္​​ေတာ္​​ေျပာမယ္​ကြၽန္​​ေတာ္​မ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူကိုခ်စ္​တယ္​"
"႐ွင္​ကြၽန္​မကဘယ္​လိုယံု​ေပးရမွာလည္​း​ေဒါက္​တာ"
"ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုမယံုရင္​​ေတာ့​ေနပါမ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူဒါ​ေပမယ္​့ကြၽန္​​ေတာ္​့အခ်စ္​ကို​ေတာ့ယံု​ေပးပါ"
သူဘာမွထြက္​မလာတစ္​​ေယာက္​ကိုတစ္​​ေယာက္​​ေသခ်ာၾကည္​့လို႔အခ်ိန္​​ေတြပဲရပ္​တန္​႔သြားသလိုဘာမွဘာဆိုဘာမွႏွစ္​​ေယာက္​သားႏႈတ္​ကထြက္​မလာ..။
"ကြၽန္​​ေတာ္​အခြင္​့အ​ေရးယူသလိုျဖစ္​သြားရင္​​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​"
​ေဆာင္​းႏွင္​းသူဘာမွမ​ေျပာထိုစဥ္​သူ႔အ​ေမျပန္​​ေရာက္​လာသျဖင္​့ပိုဆိုးသြား၏။
"မ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူဖုန္​းနံပတ္​သိလို႔ရမလား"
​ေဆာင္​းႏွင္​းသူအ​ေမကၾကားဖ်က္​၍
"ရပါတယ္​ဆရာကြၽန္​မဖုန္​းနံပတ္​ယူထား​ေလဒီမွာဆရာ"
"ဗ်ာ...ဟုတ္​"
​ေဆာင္​းႏွင္​းသူကိုသူ႔ကိုၾကည္​့၍ခိုးရယ္​သည္​။သူလည္​းမ်က္​ႏွာထူပူ​ေအာင္​႐ွက္​သြားသျဖင္​့အျမန္​ႏႈတ္​ဆက္​ကာထြက္​လာ​ေတာ့သည္​။
ကား​ေပၚကိုတက္​သြား​ေသာ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူကိူသူမလွမ္​းမကမ္​း​ေလးမွရပ္​ၾကည္​့​ေနသည္​။ကားဘီးက​ျဖည္​းျဖည္​းခ်င္​းလိမ္​့ကာသူ႔နားမွ
ဖ်က္​စဥ္​ကားမွန္​​ေလးမွာပြင္​့သြားၿပီး​ေဆာင္​းႏွင္​းသူကလွမ္​း​ေျပာလိုက္​သည္​။
"​ေဒါက္​တာA3ထဲကို​ေသခ်ာၾကည္​့​ေနာ္​"
သူဘာမွမ​ေျပာႏိုင္​​ေအာင္​အံဩ​ေနသည္​ဘာလို႔ၾကည္​့ခိုင္​းတာလဲ​ေပါ့စဥ္​းစားရင္​း​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏ကား​ေလးက​ေတာ့တျဖည္​းျဖည္​း​ျမင္​ကြင္​းမွ​ေပ်ာက္​ကြယ္​သြား​ေခ်ၿပီ။
*****************************************************
လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​လည္​းဘာအတြက္​​ေၾကာငိ့လဲမသိအ​ေၾကာင္​းမဲ့​ေတာ့မဟုတ္​​ေလာက္​ပါဟု​ေတြးကာအခန္​းထဲသြားၾကည္​့မိသည္​သန္​႔႐ွင္​း​ေရးပင္​မလုပ္​ရ​ေသးနံရံမွာကပ္​ထား​ေသာစာရြက္​ျဖဴ​ေလးမွာဖုန္​းနံပတ္​​ေလး​ေရးထားသည္​​ေအာက္​မွာ​ေတာ့S.H.Tတယ္​့သူထခုန္​မိမလို​ေပ်ာ္​သြားသည္​။ထိုဖုန္​းနံပတ္​ကိုတန္​းပင္​ဆက္​လိုက္​သည္​။
"ဟဲလို"
ဖုန္​းထဲမွခ်ိဳသာ​ေသာအသံ​ေလး​ေၾကာင္​့စကား​ေျပာရန္​ပင္​ခဏစြံ႔အသြားသည္​။
"ဟဲလိုမ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူလား"
"ဘုရား​ေရတန္​းဆက္​တယ္​​ေနာ္​"
"ဖုန္​းနံပတ္​​ေပးခဲ့တယ္​ဆို​ေတာ့ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုျပန္​ခ်စ္​တယ္​​ေပါ့"
"အဲ....."
"​ေျပာပါကြၽန္​​ေတာ္​ရင္​​ေတြအရမ္​းတုန္​ၿပီးသိခ်င္​​ေနၿပီ​ေျပာ​ေပးပါ​ေနာ္​"
"အင္​း"
"​ေျပာ​ေလမ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူရယ္​့"
"႐ွက္​တယ္​လို႔"
"ဟာဗ်ာ​ေျပာစမ္​းပါဗ်"
"ကဲခ်စ္​တယ္​႐ွင္​"
"ဟာဝမ္​းသာလိုက္​တာတစ္​ကယ္​လားဟင္​"
"အင္​း"
အလို​ေကာင္​းကင္​ႏွင္​့​ေျမႀကီးႏွစ္​ျခမ္​းမ်ားကြဲထက္​သြား​ေလၿပီလား
ျမစ္​​ေတြ​ေျပာင္​းျပန္​စီးဆင္​းသြားၾက​ေပၿပီလား​လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​၏ရင္​ထဲတြင္​အခ်စ္​ပ်ိဳးခင္​း​ေလးမွအခ်စ္​​ေတာၿမိဳင္​ႀကီးျဖစ္​သြားသလိုႏွလံုးသား၌အခ်စ္​ပန္​းတို႔​ေဝ​ေဝဆာဆာပြင္​့ဖူးၾက​ေပသည္​။
သူတို႔အျပင္​မွာခဏခဏ​ေတြ႔ၾကသည္​။​ေလ်ွာက္​လည္​ၾကသည္​႐ုပ္​႐ွင္​​ေတြၾကည္​့ၾကသည္​တစ္​​ေယာက္​အ​ေပၚတစ္​​ေယာက္​အျမဲ​နားလည္​​ေနၾကသျဖင္​့ရန္​ျဖစ္​သည္​ဟူ၍ပင္​မ႐ွိတစ္​​ေန႔ထက္​တစ္​​ေန႔အခ်စ္​မ်ားအသစ္​အသစ္​တိုးပြားလာ​ေပသည္​။မ​ေတြ႔ရလဲမ​ေနႏိုင္​​ေပ။
အနည္​းဆံုး​ေတာ့ဖုန္​းထဲက​ေတြ႔မယ္​Lineမွ​ေတြ႔​ေနၾကပင္​ျဖစ္​သည္​။မိုးမျမင္​​ေလမျမင္​အခ်စ္​​ေတြႀကီး​ေနခ်ိန္​ျဖစ္​သည္​။
*****************************************************
ဒါ​ေပမယ္​့.....သိပ္​မၾကာခင္​လပိုင္​း​ေလာက္​ပဲ႐ွိဦးမည္​သူတို္​့ႏွစ္​​ေယာက္​ခ်ိန္​း​ေတြ႔ၾကသည္​။အစကခ်ိန္​း​ေတြ႔လ်ွင္​ျပံဳး​ေပ်ာ္​ၾကလို႔ခု​ေတာ့​ေဆာင္​းႏွင္​းသူမွာ......
"​ေဆာင္​းကိုယ္​့ကိုသိပ္​ခ်စ္​လားဟင္​"
"အင္​း"
"​ေဆာင္​းဟုိမွာၾကည္​့ဦးငွက္​က​ေလးႏွစ​္​​ေကာင္​တို႔ႏွစ္​​ေယာက္​လိုပဲ​ေနာ္​"
"အင္​း"
လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​စဥ္​းစားသည္​အစကဒီလိုမဟုတ္​စကား​ေတြ​ေဖာင္​ဖြဲ႔​ေျပာ​ေနၾကပါခုဘာျဖစ္​ပါလိမ္​့ဟု​ေတြးကာ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏လက္​က​ေလးကိုကိုင္​လိုက္​သည္​​ေအးစက္​လို႔......
"​ေဆာင္​း​ေနမ​ေကာင္​းဘူးလားဟင္​ဘယ္​လို​ေနလို႔လဲ"
"​ေကာင္​းပါတယ္​​ေဆာင္​းမူး​ေနလို႔ပါ"
"မူး​ေနလို႔လား​ေဆာင္​းဒါဆိုလာဟိုမွာသံပုရာရည္​​ေရာင္​းတယ္​့ဆိုင္​႐ွိတယ္​သြား​ေသာက္​ရ​ေအာင္​"
လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​ကလက္​ကိုဆြဲ၍​ေခၚသြားသည္​။​ေဆာင္​းႏွင္​းသူမွာလမ္​းပင္​သိပ္​မ​ေလ်ွာက္​ရ​ေသး..
"အ"
"ဟင္​​ေဆာင္​းဘာျဖစ္​လို႔လဲ​ေအာင္​့လို႔လား"
သူမရင္​ဘက္​ကိုလက္​က​ေလးႏွင္​့ဖိထားၿပီးဘာမွျပန္​မ​ေျပာႏိုင္​​ေခြခနဲကာလဲက်သြားသည္​။
"​ေဆာင္​းသတိထား​ေလ​ေဆာင္​း"
ဆူညံသြား​ေသာအမဂၤလာအ​ေရး​ေပၚကားသံကအရာရာကိုဖံုးလႊမ္​းလ်ွက္​လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​သည္​လည္​း​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏လက္​က​ေလးကိုကိုင္​ထားကာႏႈတ္​မွ​​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏နာမည္​ကိုတစ္​တြတ္​တြတ္​​ေခၚရင္​းအသိစိတ္​​ေပ်ာက္​ဆံုး​ေန​ေခ်ၿပီ။
​ေဆးရံုအ​ေရာက္​စစ္​​ေဆးမႈ​ေတြျပဳလုပ္​ၿပီးဆရာဝန္​ႏွင္​့လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​တို႔စကား​ေျပာၾကသည္​။ဆရာဝန္​မွာတစ္​ျခားသူမဟုတ္​သူ၏သူငယ္​ခ်င္​းပင္​ျဖစ္​သည္​။
"သူငယ္​ခ်င္​းအ​ေျခအ​ေနက"
"မင္​းလည္​းသိမွာပါလူနာအ​ေျခအ​ေနသိပ္​မ​ေကာင္​းဘူးကြႏွလံုးအစားထိုးရမယ္​"
"ဒါဆိုငါထင္​တယ္​့အတိုင္​းျဖစ္​လာၿပီ​ေပါ့ကြာ"
"ငါစိတ္​မ​ေကာင္​းဘူးကြာျမန္​ျမန္​အစားထိုးရမယ္​ကြႏွမို႔ဆိုလူနာရယ္​့အသက္​စိုးရိမ္​ရတယ္​"
"ဒါဆိုငါ....ဟိုနည္​းလမ္​းပဲသံုးရ​ေတာ့မယ္​"
"ဟာသူငယ္​ခ်င္​းမင္​းစဥ္​းစားကြ"
"ငါစဥ္​းစားၿပီးၿပီ"
သူတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​အတြက္​​ေျပာစရာစကားမ႐ွိ​ေတာ့သျဖင္​့ျပန္​လာကာ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏အခန္​းသို႔ဝင္​လာသည္​။​ေအာက္​ဆီဂ်င္​ပိုက္​တန္​းလန္​းနဲ႔သတိမရ​ေသး​ေသာ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူကိုလြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​
ၾကည္​့၍ရင္​ထဲဆို႔နစ္​သြားသည္​။သူမ၏လက္​ႏုႏု​ေလးကိုလြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​ဆုပ္​ကိုင္​၍...
"​ေဆာင္​းအားတင္​းထ​ား​ေနာ္​ကိုယ္​​ေဆာင္​းကိုရ​ေအာင္​ကယ္​မယ္​"
သာယာမႈမ႐ွိ​ေသာကမာၻသည္​အခ်စ္​ဟူ၍မ႐ွိ။​ေန​ေရာင္​မ႐ွိ​ေသာကမာၻတြင္​အပင္​ဟူ၍မ႐ွိ။​ေလမ႐ွိ​ေသာကမာၻတြင္​သက္​႐ွိဟူ၍မ႐ွိ။မင္​းမ႐ွိ​ေသာကမာၻသည္​ကိုယ္​့အတြက္​......။
*****************************************************
ဝုန္​းခနဲပြင္​့သြား​ေသာတံခါး၏အသံလွည္​းဘီး၏တြန္​းသြား​ေသာအသံတီတီတီႏွင္​့မည္​​ေန​ေသာစက္​အသံတို႔၏​ေနာက္​ကြယ္​တြင္​​​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏​ေခၚသံ
"ကို.........."
လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​ကိုသူမ​ေခၚလိုက္​​ေပမယ္​့သူ႔ကိုလွည္​့မၾကည္​့အနားသို႔​ေရာက္​​ေသာအခါ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူသည္​လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​ကို​ေနာက္​မွဖက္​လိုက္​သည္​။
"ကို​ေဆာင္​း​ေခၚတာကိုမၾကားဘူး​ေနာ္​ဘာျဖစ္​​ေနတာလဲ"
"​ေဆာင္​းကိုထြက္​သြားရ​ေတာ့မယ္​"
"ကို...​ေဆာင္​းကိုခြဲသြားမွာလားမသြားပါနဲ႔​ေနာ္​"
လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​​ေဆာင္​းႏွင္​းသူကိုျပန္​မၾကည္​့ပဲ​ေၾကာခိုင္​းထြက္​သြားသည္​။
"ကို....မသြားပါနဲ႔​ေဆာင္​းကိုထားမခဲ့ပါနဲ႔"
သူမလြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​​ေနာက္​ကိုလိုက္​ရန္​​ေျခလွမ္​းျပင္​​ေသာ္​လည္​းသြားမရတစ္​ခုခုကကာဆီး​ေနသလိုျဖစ္​​ေနသည္​။ပါးစပ္​မွအသံကုန္​​ေအာ္​သည္​။
"ကို....မသြားနဲ႔"
လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​လမ္​း​ေလ်ွာက္​​ေနရာမွရပ္​ကာသူ႔ကိုလွမ္​းၾကည္​့သည္​​ေဆာင္​းႏွင္​းသူလည္​းအသံကုန္​​ေအာ္​သည္​။ထို႔​ေနာက္​လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​သူ႔ဆီကို​ေျပးလာၿပီးသူမ၏လက္​ကိုလာကိုင္​သည္​။
"ကို...ဘယ္​​ေတာ့မွထြက္​မသြားရဘူး​ေနာ္​"
လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​​ေခါင္​းၿငိမ္​့ျပသည္​။
"​ေဆာင္​းအနားမွာပဲ႐ွိ​ေန​ေပး​ေနာ္​"
"​ေဆာင္​းအနားမွာပဲ႐ွိ​ေန​ေပး​ေနာ္​"
ဝင္​းခနဲအလင္​း​ေရာင္​ႀကီးကသူ႔မ၏မ်က္​လံုးကိုစူး႐ွ​ေစသည္​တဝွီးဝွီးလည္​​ေန​ေသာပန္​ကာသံကသူမကိုပို၍က်ယ္​​ေလာင္​​ေစသည္​။အ​ေပၚမွာျမင္​ရတာကျဖဴျဖဴႀကီး​ေနာက္​ၿပီးအသံတစ္​ခုကသူ႔နားထဲတိုးဝင္​လာသည္​။
"သမီးသတိရၿပီလား"
"​ေရ...​ေရ.."
သူမ​ေရတစ္​ဇြန္​းကိုအငမ္​းမရ​ေသာက္​လိုက္​သည္​။
"သမီး​ျဖည္​းျဖည္​း"
​ေရကိုတစ္​ဇြန္​းခ်င္​းစီတိုက္​​ေနသည္​။​ေနာက္​ၿပီးဆရာဝန္​​ေရာက္​လာသည္​။
"သက္​သာလား"
"ဟုတ္​ကဲ့"
"မ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူဘယ္​လို​ေနလဲ"
"ရင္​ဘက္​ကနည္​းနည္​းနာတယ္​​ေခါင္​းမူးတာကလြဲရက္​အကုန္​​ေကာင္​းတယ္​ဆရာ"
"ဟုတ္​ကဲ့ဒါ​ေတြကမ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၄ရက္​သတိ​ေမ့​ေနတာရယ္​ႏွလံုးခြဲထားတာ​ေၾကာင္​့ပါဘာမွစိတ္​မပူနဲ႔​ေကာင္​းသြားမွာပါအနားယူလိုက္​​ေနာ္​"
သူမနည္​းနည္​းထူႏိုင္​​ေထာင္​ႏိုင္​ျဖစ္​လာသည္​သူမလြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​ကို​ေတာ့မ​ေတြ႔သူမ​ေမးလိုက္​သည္​။
"အ​ေမလြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​​ေလသူဘယ္​သြားလဲဟင္​"
သူမအ​ေမကြက္​ခနဲမ်က္​ႏွာပ်က္​သြားသည္​။
"မသိဘူး​ေလသမီးရဲ႕သမီး​ေန​ေကာင္​းမွ​ေျပာျပမယ္​​ေနာ္​"
"မရဘူးခု​ေျပာအ​ေမသမီးမ​ေျပာရင္​​ေဆးမ​ေသာက္​ဘူး"
"ခက္​ပါလားသမီး​ေလယရယ္​"
"အ​ေမ​ေျပာ​ေနာ္​​ေျပာ"
"သမီးစိတ္​ခိုင္​ခိုက္​ထ​ား​ေနာ္​​ေမာင္​လြမ္​း​ေဝ​ေနာင္​သမီးခြဲခန္​းဝင္​တယ္​့​ေန႔မွာအက္​ဆီးဒင္​့ျဖစ္​ၿပီးဆံုးသြားၿပီသူ႔အသုဘမ​ေန႔ကပဲ​ေျမၾကတယ္​သမီး"
"႐ွင္​......."
သူမဘာမွမ​ေျပာႏိုင္​ပဲမ်က္​ဝန္​းႏွစ္​ဖက္​မွမ်က္​ရည္​တို႔သည္​​ေရ​ေဖာက္​ခ်လိုက္​​ေသာဆည္​ႀကီးပမာအထိန္​းအကြပ္​မဲ့စီးၾကလာ​ေတာ့သည္​။
"ဘယ္​​ေလာက္​ထိခ်စ္​ခဲ့လဲငါတို႔မသိခင္​၊အရင္​ႀကိဳသိသြားတယ္​့​ေသခ်င္​းတရားကိုငါမုန္​းတယ္​................
​ေလာကႀကီး႐ွင္​သိပ္​ရက္​စက္​တယ္​႐ွင္​ဟာတစ္​ကိုယ္​​ေကာင္​းဆန္​တယ္​....."
အပိုင္​း၃မွစ၍သရဲခန္​းမ်ားပါမည္​​ေၾကာက္​စရာလံုးဝမဟုတ္​ပါကြၽန္​​ေတာ္​ျပလိုသည္​က​ေမတၱာတရားကဘဝျခားသူမ်ားအ​ေပၚသက္​​ေရာက္​မႈပါ​ေက်းဇူးတင္​ပါသည္​။